κλινόπους

ο, και κλινόποδο, το (AM κλινόπους, -οδος, ὁ)

συν. στον πληθ. τα πόδια τού κρεβατιού, τα στρίποδα

αρχ.

το σημείο στο οποίο στηρίζεται κάτι, το στήριγμα («κλινόπους τοίχου», Ησύχ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κλίνη + -πους (< πούς), πρβλ. γωνιό-πους, κεφαλό-πους].